Zemawenda Ronahî
Rêber Hebûn
Namînin dîmenên efsanî
di peyamên deman
her diçin pêxwas
ser bilaşê riyan
dewestin mîna hêsirên me
ber qiraxê bîriyê
direvin ser tîrên awiran
mîna tirs ser eniyê leşgerekî bîzdonek
di nav şevên buharê tenê sîngên sipî û zîz û germ
naperêzin me ji metirsiyên ramanên reş
paşeroj xwdakî serwer û xewsere
gevên me di bin siha wî de
dişopînê tirsdaryê
ber bi mirinê bê deng diçin
dîmînin hêviyên tengezar
diçînin tovên qirînan ser dîwarên hawar
û çîroskên hêsran beranberî sitêrkan
dibin ker û lal
konên xwe vegirtin di zemînê hizran
ev raman çi gewre ye
dema azad dibe ji qirêjin virnasan
û dirajê gerdonên xeman bi destekî
welatê bê şev û roj
dijî bi gelê xwe ji derve xêzên demê
xwe dixemilînê bi pepokî
bi cilk û bergên xizaniyê
nezaniyê
û nifşên xwe dişo bi avên tilîliyê
û xwerin didê wan
bi sirûdên bijî serokatiyê
û yek xwda û yek al
û yek nexweşî di siriyê
zanyarên wê xwe dixemilînin bi hêrsên bîrnasan
dorî gengeşiyên winda
û hêviyên sîdarkirî
welatê rojê xwe tazî dikê ber darbestên evîndaran
temaşe dikê bi kel û girî
kuştinê perweran
çi êş ji nûve peykerên xwe di deverên biyan
bi cih dikê
awirên narvînê disojê min
qeyrana evînê dikê zengilê dêra di ber guhê min
di şopînê peyvên tev birî,
ew xema yekbar
,di hinvê awaz de dişewitê
rebenan dixînê girtîgeha ramana
leşgerên kundîtiyê rêxistin dikê
ew xema desthladar
rojhilat şil dikê bi dilopên tengezar
firyad dikê bangewaziyên pepokan
di meyxanê riyan
xew xwe berneda çavê yê hemo tişta dibînê
ezber dikê şîretên tarîbûnê
dihêrê destara ramanê dîl
di warên mirnê
şêwe dikê çavên zanyar
gazindin salan
neqşên gulên çilmisî di ber pencerên hêvî
vejîn dikê zemawendê tîrêjê
di pêlên ronahî
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق