Rêber Hebûn*
welatek
ji qerbalixa azariyê xwya kir
ser dirêjî jiyanê..
xwe
rêdixîne.
salan di hinavê mij de vedişêre
nalînan
disûjîne
di devê awazekê de , hêsrên pepokan didûşîne
pîzota
kelî ji destê xwiliyê diraje
di şikefta bêhêviyê diraze
di xelekên agir de dimîne
welatek
bûze
istuxware , bin lingên zordaran e
ne qêrîn dike
ne
destûr xwest ku bar bike
mirina wî bi nav û nîşane
di
ahînên ew kesên koçkirî de berze
yên di kelekela nîvê
rojan de rêwî dimînin
di ziqaqan de pêxwas digerin
dilzariya xwe dikin nan û ax
û berve berêvarê
diçin
ey wermta bêhiş mîna demsalan
xwe vedişêrî di
xefkê mişextiyê de
mîna nexweşiyê
xwe ditewînî
bi qêrîneke jibîrbûyî
ji bêhêviyê re
ti hogirî
korî
mîna wî
çavên te yên kirêt
rastiya jiyanê ye
mizgînî sexteye
evîn jî nepeniye
ey
wermta belayê
belavkerê pepokiya giran
ji te re kirêtî
xwe ditewîne
bîranînan
didaleqîne
ev
zimîn ji êşa xwe qêrya ..
dengan hember sivikan berdin
peyvan
dûbare bikin
yên ku ji dil dertên
ji kûrahiya çiyan
û kaniyan tên
nalîna me ji bilindiyê re ye
li wir
penaberan dijîn
bingeha ebcediyetê ava dikin
ji kesên
ku li xwarê dijîn
tiştek ji kêlîkên me re neman
nezanan
cîgehên ramanbûnê dagîr kirin
eles ji rojhilatê me re
lorand
rojhilata xwînçûyînê
rojhilata
dax û birînê
cîgeha parsekciyan û padîşehên
xwînmij
paytexta xencer û xerdelan
cihê komkûjî
û kûjeran
giriya sekinî di qirikan.
Razan
bê hişe beranberî ramana tevlîhev
dem
jî seqete beranberî gulistaneke tazî hember artêşên tozê
qêrînên
xwe melolin
ber
berbanga sipî
Tenî
dinale ber bêdengiya sermê
lêvên
geşbîn cilê bûkaniyê li xwe dikin bi rêya maçekê
stêrkan
dibînin di şikeftên dawiyê
nekole
xemgîniyê
di
gerdûna bêzariyê de
ey
kûjerê min
kûjerê
nasnameyê
ey
kujerê agirpêjiyê
bişopîne
min û derkeve ser kevîkên girên êşan
û
zinnara hêrsê bi xwe re bikişkîşîne
xeman
ne êşîne
ez
latim di xwarê de. Pêşwazî sulavê dikim
sîtava
te qêrîneke şoreşgere
guhirtina resen ji lepê wêranbûnê derxîne
de
bimeşe rêwiyo ser pirê felekan
ey
belavbûyiyo ser gerdenê çeman , mîna xalên birûskê ser sînga
çirûskê
pîroz
bike lêdane kêrê di sîngê min de
û
pîzota evînê vêxe
meya hêsran vexwe
sengerên
hêviyê razayîne paş bîrêkirinê
lawên
bayê xwe radestî tengezariya bê hiş û regez dikin
tilîliyan
bifrûşin ey nûberdarên mirinê
nivînin
şoreşan wêran bikin , peyv li wateyan digerin
tên
serjêkirin beranberî rastiya virnas.
Birîn
û rêya dûr hevdû digezin
cilşiştiyên
hevdû weşan dikin
û
bêhêviyê hêvan
dikin
xemgîniya
sersar binax dikin
di
min de cureyên xeman
alên
avîndariyê çêdikin
bo
damarên hûnerê
di
vê serdema kirêt de
bi
hev girêdin.
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق